چند ماهی هست که دارم به این فکر می‌کنم که آیا روشی که تا الان باهاش چیزای جدید رو یاد می‌گرفتم هنوزم هم برام کار میکنه یا نه؟ هنوز با این روش می‌تونم یادگیری موثر داشته باشم یا نه؟ این سیستمی که برا یادگیری دارم هنوز کارایی خودش رو داره یا نه؟
دلیل این شک برمیگرده به اینکه در چندین ماه گذشته حسی از نوع کاهش سرعت یادگیری داشتم و حس می‌کردم که چیزی یاد نمی‌گیرم و حتی یادگیری‌های قبلی‌م کارایی نداره برام.
تا اینکه تو دو سه هفته گذشته، در چند موقعیت و دیالوگ متوجه شدم که چقدر یادگیری‌های گذشته‌م به کار میاد و حتی به عبارتی چقدر منو از بقیه جلو انداخته.
همین چند تا موقعیت ساده کمک‌کننده بود تا دوباره انگیزه پیدا کنم موتور یادگیری خودم رو روشن کنم.
آیا سیستم یادگیری‌م به قدرت قبل خودش هست و همون تأثیرگذاری رو روی من داره؟ احتمالا جواب نه هست اما این نه به کل مدل یادگیری‌م نیست و فقط کمی به روزرسانی، کمی روغن کاری و شاید کمی چکش کاری بخواد.
چرا این دیالوگ درونی‌م به نظرم مهمه؟
چون به نظرم یادگیری یه مهارته و مثل هر مهارت دیگه‌ای ممکنه فراموش یا ضعیف بشه.
تلنگر زدن به خود برای اینکه یادت نره که این مهارت هم مثل هر مهارت دیگه، نیاز به توجه و تمرین داره.
مثل مهارت‌های دیگه میشه به روزش کرد، بهینه‌ش کرد و توسعه‌ش داد.
دیدگاهتان را بنویسید